نوشتن به قصد خوشبختی

نوشتن به قصد خوشبختی

 

در سرتاسر جهان تحقیقات گسترده ای در مورد فواید نوشتن انجام شده است. این تحقیقات نشان داده اند که نوشتن درباره خود و تجربیات شخصی می تواند ناهنجاری های رفتاری را بهبود ببخشد، به کاهش علائم بیماران سرطانی کمک کند، به بهبود سلامت افراد بعد از حملات  قلبی کمک کند، تعداد مراجعات بیمار به دکتر را کاهش داده و سر انجام باعث تقویت حافظه شود.

اما اکنون محققان در حال انجام تحقیقاتی برای بررسی تاثیر نوشتن و بازنویسی  داستان های شخصی بر تغییرات رفتاری و افزایش شاخصه های خوشبختی هستند. ایده اصلی این تحقیقات بر این حقیقت استوار است که همه ما معمولا روایتی از خود داریم که باعث شده است دید خاصی به دنیا داشته و عقاید بخصوصی داشته باشیم. محققان بر این عقیده اند که گاهی این ندای درون به درستی درک نمی شود. آنها معتقدند که نوشتن و ویرایش نگرش های شخصی می تواند باعث تغییر دید و موضع ما نسب به خود و جهان اطراف ما شود تا بتوانیم هرچه بهتر موانع بر سر راه سلامتی و خوشبختی خود را تشخیص داده و با آنها دست و پنجه نرم کنیم. اگرچه که ممکن است این جملات بی معنی به نظر بیایند اما نتایج اولیه بعضی تحقیقات نشان داده اند که تاثیر نوشتن بر افراد امری کاملا جدی و واقعی است.

در یکی از تحقیقاتی که بر روی نوشتن و ویرایش داستان های شخصی انجام شده است، محققان 40 دانشجوی ورودی دانشگاه دوک را که از نظر آکادمیک در سختی و تلاش مضاعف برای کسب موفقیت بودند را به این تحقیق فرا خواندند. این دانشجویان نه تنها در مورد نمره هایشان نگران بودند، بلکه حتی در گاهی موارد توانایی های خود در مقایسه با سایر دانشجویان این دانشگاه معتبر را زیر سوال می بردند.

این 40 دانشجو به گروه های فعال و کنترل تقسیم شدند. به دانشجویان حاضر در گروه فعال اطلاعاتی داده شد که به آنها نشان می داد استرس داشتن و تلاش زیاد در دانشجویان ورودی جدید امری طبیعی است. به این دانشجویان ویدیوهایی نیز نشان داده شد که در آن دانشجویان سال آخر اعلام می کردند که با تطبیق خود با شرایط دانشگاه در طول زمان نمره هایشان به طور قابل ملاحظه ای رشد کرد بود.

هدف از این برنامه این بود که به این دانشجویان کمک کنند که درک و نظر خود را در مورد دانشگاه تغییر دهند. به آنها یاد داده شد که بجای نگرانی از اینکه شاید برای چنین دانشگاهی مناسب نباشند، به این قضیه فکر کنند که به زمان بیشتری برای تطبیق با شرایط جدید نیاز دارند.

نتایج این مطالعه، که در ژورنال شخصیت و روان شناسی اجتماعی منتشر شده است (لینک دریافت)، خیره کننده بودند. در مدت زمان کوتاهی بعد از شروع این تحقیق، دانشجویانی که به توصیه های این تحقیق عمل کرده بودند و دید خود را تغییر داده بودند نمرات بهتری در آزمون هایشان گرفتند. اما نکته بسیار جالب تر تاثیرات بلندمدت این تحقیق بود.

دانشجویانی که دید شخصی خود را از طریق نوشتن و ویرایش آن تغییر داده بودند توانستند به طور قابل ملاحضه ای معدل خود را افزایش داد و در مقایسه با سایر دانشجویانی که هیچ اطلاعاتی در این زمینه دریافت نکرده بودند درصد احتمال ترک تحصیل آنها به شدت کاهش یافته بود. در گروه کنترل، که حاوی دانشجویانی بود که هیچ اطلاعاتی به آنها داده نشده بود، حدودا 20 درصد از دانشجویان در زمان یک سال بعد از شروع آزمایش ترک تحصیل کردند. اما این رقم در گروه فعال به 5 درصد (یعنی فقط 1 نفر) کاهش یافته بود.

در تحقیق دیگری که در مورد افراد متاهل انجام شده بود (لینک دریافت)، از تعدادی زوج خواسته شد که به عنوان یک شخص بی طرف در مورد یکی از مشکلات خود با همسرانشان بنویسند. در میان 120 زوج حاضر در این مطالعه، آنهایی که به بررسی مشکل خود از طریق نوشتن پرداخته بودند بهبود بیشتری در روابط خود با همسرشان را تجربه کردند و احساس رضایت و خوشبختی آنها نیز نسبت به کسانی که از نوشتن امتناع کرده بودند به طور قابل ملاحظه ای بیشتر بود.

به گفته خانم دکتر تیموتی ویلسون، استاد روانشناسی دانشگاه دوک و یکی از نویسندگان تحقیق اول، « نوشتن می تواند ذهنیت افراد را نسبت به خود و شرایتشان تغییر دهد به گونه ای که آنها از یک دید منفی به سمت دیدی خوشبینانه از خود می روند که به موفقیت شان کمک می کند.» به عقیده خانم ویلسون، نوشتن مردم را مجبور می کند که آنچه آزار شان می دهد را از دید جدیدی بازسازی کنند و به آن معنای جدیدی بدهند.

اگر چه که تحقیقات بی شماری توسط اساتید مختلف در این زمینه انجام شده است، اما می توان گفت که نقطه ی اشتراک تمامی آنها این نکته است که وقتی شما به مقابله مستقیم با مشکلات و موانع زندگی خود از طریق نوشتن در مورد آنها می پردازید، این عمل به شما فرصت می دهد که بتوانید نقاطی که به تغییر نیاز  دارند را بهتر شناسایی کنید و در نتیجه تغییرات موثری در زندگی خود به وجود آورید.

 

منبع: +