فیلم «هنوز آلیس» و هراسی به نام آلزایمر زودرس

در فیلم «هنوز آلیس» جولین موور بازیگر معروف هالیوودی نقش استاد دانشگاهی را بازی می کند که دچار آلزایمر زودرس شده است. وی برای این نقش تابحال دو جایزه معتبر گلدن گلوب و بفتا را کسب کرده است و از اصلی ترین امیدهای کسب اسکار نیز هست. ولی سوال اینجاست که نظر افرادی که خود درگیر چنین بیماری هستند در مورد فیلم چیست؟

برای جواب دادن به این سوال، مهمانی ترتیب داده شد که تعدادی از این افراد در کنار هم فیلم را ببینند و نظرشان را در مورد فیلم بیان کنند. «کیث اولیور» و همسرش «رزماری» میزبان دوستان خود بودند. در میان دوستان آنها دو روانشناس و سه دانشجوی روانشناسی وجود داشتند که در یک کلینیک محلی مشغول کار هستند. آنها با هم فیلم «هنوز آلیس» را نگاه کردند که در ان جولین موور نقش یک استاد دانشگاه بسیار موفق و خانواده دوست را بازی می کند که دچار بیماری آلزایمر زودرس می شود و تقریبا همه چیز را از دست می دهد. در ادامه مطلب با من همراه باشید.

معرفی نامزدهای بهترین فیلم مراسم اسکار 2015

معرفی نامزدهای بهترین فیلم مراسم اسکار

 

روز پانزدهم ژانویه و طی مراسمی نامزدهای بخش های مختلف مراسم اسکار معرفی شدند. در این بخش به معرفی کوتاه نامزدهای بخش بهترین فیلم خواهم پرداخت. نکته قابل ذکر اینکه اکثر این فیلم ها را دیده ام و در نتیجه در معرفی آنها به ناچار نظرات شخصی خود را هم وارد خواهم کرد. نکته جالب دیگر اینکه در مراسم گلدن گلوب که چند روز پیش از معرفی نامزدهای اسکار امسال برگزار شد هیچ نامی از فیلم «تک تیرانداز آمریکایی» کلینت ایستوود نبود در حالیکه این فیلم در مراسم اسکار امسال در رشته های متنوعی کاندید دریافت جایزه شده است.

 

1- Boyhood (IMDb):

فیلم Boyhood ساخته ریچار لینکلیتر یکی از زیباترین فیلم هایی بود که در سال 2014 دیدم. لینکلیتر برای این فیلم که در طول 12 سال فیلم برداری شده است از بازیگران ثابتی استفاده کرد و هیچگونه بدلی در فیلم بکار نرفته است. داستان فیلم در مورد فرآیند بزرگ شدن و بالغ شدن پسری جوان است که با خواهر و مادر خود زندگی می کند. زیبایی بی نظیر این فیلم در این نکته است که تاکنون هیچ فیلمی اینگونه نتوانسته تغییرات فیزیکی و روحی یک پسربچه جوان را در مسیر تبدیل به یک مرد جوان به تصویر بکشد. اگرچه که زمان فیلم برداری این فیلم 39 روز طول کشیده است اما انجام فیلم برداری در طول 12 سال و با یک گروه ثابت این فیلم را به یکی از فیلم های مورد علاقه منتقدان تبدیل کرده است. نگاه کردین چنین فیلمی به ناچار انسان را وادار می کند در مورد گذر عمر خود و اطرافیانش به تفکر بپردازد. به نظر بنده یکی از زیباترین سکانس های فیلم صحنه ای است که قهرمان داستان در حال جمع کردن وسایل خود است تا عازم دانشگاه خود در شهری دیگر شود و در همان حال مادر وی ناگهان شروع به گریه کردن می کند . وقتی پسر علت را جویا می شود، مادر می گوید که بعد از رفتن وی دیگر چه هدفی در زندگی می تواند داشته باشد؟ وی را به دنیا آورده، بزرگ کرده و در تمامی پیچ و خم های زندگی همراه وی بوده و حالا پسر بالغش قصد دارد به شهر دیگری برود و مادر را تنها بگذارد. دیدن این فیلم را به شدت پیشنهاد میکنم.

 

«مرگ نویسنده»ی رولن بارت و «نیمه شب در پاریس» وودی الن!

گیل: یعنی ممکنه بخونیش؟

همینگوی: چی رمان تو رو؟

گیل: آره. کلا 400 صفحه س. فقط یه نظر کلی میخوام.

همینگوی: اگر نظرم رو میخوای باید بگم ازش متنفرم.

گیل: ولی تو که هنوز نخوندیش!

همینگوی: اگر بد باشه، مطمئنا ازش متنفر میشم چون از نوشته های بد بیزارم. اگر هم خوب باشه، که خوب بهت حسودی خواهم کرد و بیشتر متنفر میشم. هیچوقت دنبال نظر یه نویسنده دیگه نباش!

مکالمه بالا یکی از ده ها دیالوگ جذاب چهل و یکمین فیلم نابغه هالیوودی، یعنی نیمه در پاریس اثر وودی الن است، فیلمی که توانست به دلیل نوآوری های بسیاری که داشت، اسکار بهترین فیلمنامه را در مراسم اسکار به دست آورد. مقاله پیش رو، بررسی یکی از بحث های همیشه داغ محافل نقد ادبی در این فیلم زیباست، یعنی نقش نویسنده در آثار ادبی. در ادامه مطلب با من همراه باشید.

بندیکت کامبربچ هیچ وقت از شرلوک بودن خسته نمی شود!

بندیکت کامبربچ، بازیگر محبوب بریتانیایی که در سالهای اخیر در فیلم هایی نظیر The Fifth Estate، Star Trek و ... بازی کرده است می گوید که نمی تواند به حالتی فکر کند که دیگر دوست نداشته باشد نقش شرلوک هولمز را بازی کند.

کامبربچ دقیقا به همان اندازه که طرفداران سریال محبوب Sherlock شبکه BBC کاراکترش رو دوست دارند به شخصیت شرلوک علاقه مند است. در مصاحبه ای که این بازیگر انجام داده است وی اعلام کرده است که از بازی در نقش شرلوک لذت می برد و برخلاف شایعات اخیر، هیچ قصدی برای ترک این نقش ندارد. او می گوید: "هیچوقت آنقدر مغرور نخواهم شد که بخواهم این نقش تلویزیونی را ترک کنم. من با این نقش به شهرت رسیدم و هیچوقت آن را ترک نخواهم کرد."

در مصاحبه دیگری با مجله Vogue کامبربچ می گوید: "اگر بتوانیم کیفیت این سریال در همان حد اعلا نگه داریم، تصور نمی کنم هیچوقت از بازی در نقش شرلوک خسته شوم."

هم اکنون سه فصل از این سریال محبوب از شبکه بی بی سی پخش شده است و طبق اعلام سازندگان آن، یک قسمت مجزا و ویژه در انتهای سال 2015 به نمایش در خواهد آمد و در نهایت فصل چهارم سریال در سال 2016 پخش خواهد شد.

تاریخ گرایی نوین و فیلم «روبان سفید»

روبان سفیدی برای بازوهای نازی ها!

فیلم «روبان سفید» اثر هانکه یکی از ماندگارترین آثار سینمای آلمان است. یکی از اصلی ترین دلایل محبوبیت و مقبولیت این فیلم نزد منتقدین این مسئله است که از زوایای گوناگونی می توان این فیلم را نقد کرد و یا در مورد ان صحبت کرد. در این مقاله هدف من، خوانشی از اتفاقات فیلم از دید مکتب انتقادی تاریخ گرایی نوین ( New Historicism) است. قبل از پرداختن به فیلم، لازم است که خلاصه ای از اصلی ترین مباحث و استدلال های این مکتب انتقادی ارائه کنم.

مطالب آینده وبلاگ

با سلام خدمت خوانندگان همیشگی وبلاگ و سایر عزیزانی که برای بار اول به این وبلاگ مراجعه می کنند.

هدف از این پست وبلاگ، اطلاع رسانی در مورد مطالبی است که در روزهای آینده در وبلاگ منتشر خواهند شد. برای روزهای آینده، دو نقد متفاوت از فیلم ماندگار میشایل هانکه با نام «روبان سفید» آماده خواهم کرد که به ترتیب بر روی بلاگ منتشر خواهد شد.

در نقد اول، سعی می کنم تا از دیدگاه تاریخ گرایی نوین (New Historicism) به اثر فوق نگاهی بیاندازم، و در نقد دوم، خوانشی فلسفی از فیلم ارائه خواهم کرد.

پس اگر تا بحال این فیلم را ندیده اید، پیشنهاد میکنم دیدن این فیلم زیبا را به برنامه های آخر هفته خود اضافه کنید.

بخش چهارم (قسمت دوم): فیلم به عنوان متن فلسفی: بررسی فیلم سال پیش در ماریانبا یا L’Année Dernière à Marienbad

بخش چهارم (قسمت دوم): فیلم به عنوان متن فلسفی: بررسی فیلم سال پیش در ماریانبا یا L’Année Dernière à Marienbad

برای دیدن بخش اول از این سری مقالات اینجا را کلیک کنید. 

برای دیدن بخش دوم از این سری مقالات اینجا را کلیک کنید. 

برای دیدن بخش سوم از این سری مقالات اینجا را کلیک کنید. 

برای دیدن قسمت اول از بخش چهارم از این سری مقالات اینجا را کلیک کنید. 

در قسمت اول از بخش چهارم، به بررسی فیلم بلید رانر اثر اسکات پرداختیم و در بخش دوم، به بررسی فیلم «سال پیش در ماریانبا» خواهم پرداخت. قسمت سوم و پایانی این بخش که به جمع بندی و نتیجه گیری مباحث مطرح شده اختصاص دارد نیز در روزهای آتی منتشر خواهد شد. 

بخش چهارم (قسمت اول): فیلم به عنوان متن فلسفی: بررسی فیلم بلید رانر یا Blade Runner

بخش چهارم (قسمت اول): فیلم به عنوان متن فلسفی: بررسی فیلم بلید رانر یا Blade Runner

برای دیدن بخش اول از این سری مقالات اینجا را کلیک کنید.

برای دیدن بخش دوم از این سری مقالات اینجا را کلیک کنید.

برای دیدن بخش سوم از این سری مقالات اینجا را کلیک کنید.

یکی از مباحث اصلی این سری از مقالات این است که می توان فیلم دیدن را به شکل فعالیتی دید که در آن شخص در مباحث فلسفی فیلم شرکت می کند و درگیر آن می شود. من می خواهم این موضوع را با بررسی دو فیلم کاملا متفاوت نشان دهم. فیلم اول فیلم علمی-تخیلی کلاسیک و جریان ساز «ریدلی اسکات» به نام Blade Runner است که در دو نسخه متفاوت در سال های 1982 و نسخه مخصوص کارگردان در سال 1992 اکران شد. فیلم بعدی فیلم «سال پیش در ماریانبا» یا L’Année Dernière à Marienbad به کارگردانی «الن رزنه» می باشد که در سال 1961 منتشر شد. در قسمت اول بخش چهارم به بررسی فیلم اسکات خواهم پرداخت و در قسمت دوم فیلم رزنه را بررسی خواهم کرد. در ادامه مطلب با من همراه باشید.

 

بخش سوم: فیلم هایی در مورد فلسفه: بررسی فیلم «شب من در خانه ماد»

بخش سوم: فیلم هایی در مورد فلسفه: بررسی فیلم «شب من در خانه ماد» Ma Nuit Chez Maud

برای دیدن بخش اول این سری مقالات اینجا را کلیک کنید.

برای دیدن بخش دوم این سری مقالات اینجا را کلیک کنید.

دومین گروه از فیلم هایی که بررسی می کنیم فیلم های در مورد فلسفه هستند و همانطور که قبلا نیز بیان شد، تعداد فیلم های این گروه محدودتر است. تعداد فیلم هایی که به فیلسوف ها، به عنوان فیلسوف، پرداخته اند بسیار محدود است. البته باید اذعان داشت که مستند های زیادی در مورد فیلسوفان ساخته شده است، به عنوان مثال، مجموعه های «کوین» که قبلا نیز به آن اشاره شد، علی رغم اینکه از ارزش های سینمایی کمی برخوردارند ولی جز فیلم هایی هستند که به فیلسوفان پرداخته اند.

فیلم هایی که موضوعات فلسفی را صرفا به تصویر می کشند: فیلم «یادآوری کامل» یا Total Recall

بخش دوم: فیلم هایی که موضوعات فلسفی را صرفا به تصویر می کشند: فیلم «یادآوری کامل» یا Total Recall

برای مشاهده بخش اول این سری مقالات اینجا را کلیک کنید. 

اگرچه که فیلم ماتریکس نمونه اعلای فیلمی است که مضامین فلسفی را به تصویر می کشد، اما من اینجا قصد دارم که یک فیلم علمی تخیلی دیگر را که قبل از ماتریکس اکران شده است مورد بحث قرار دهم. فیلم «یادآوری کامل» به کارگردانی «پل ورهوون» با بازی آرنولد شوارتزنگر که در سال 1990 اکران شد. این فیلم با موفقیت قابل توجهی مواجه شد اگرچه که هرگز نتوانست که مانند سری فیلم های ماتریکس به یک جریان یا مکتب خاص در سینما تبدیل شود. این فیلم دارای شاخصه های معمول فیلم های هالیوودی نیز هست که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد: ستارگان نامدار، لوکیشن و جلوه های ویژه گران قیمت، و تاکید ویژه بر خشونت و صحنه های اکشن. با ین وجود، این فیلم اشارات جالبی نیز به تعدادی از موضوعات و مسائل فلسفی دارد. (البته این مسئله هدف اصلی تهیه کنندگان فیلم نبوده است. همکار من این فیلم را یک اثر ناشی از نبوغ اتفاقی می نامد.)