یکصد و سیزدهمین سالگرد تولد لنگستون هیوز، شاعر سیاه پوست آمریکایی؛ به سبک گوگل!
یکصد و سیزدهمین سالگرد تولد لنگستون هیوز، شاعر سیاه پوست آمریکایی؛ به سبک گوگل!
امروز گوگل در صفحه ی اصلی موتور جست و جوی خود لوگوی خود را به ویدیو کوچکی تغییر داد که نشان از بزرگداشت یکصد و سیزدهمین سالگرد تولد شاعر سیاه پوست آمریکایی و فعال اجتماعی، لنگستون هیوز بود. این ویدیو یک عکس کارتونی از هیوز را نشان می دهد که پشت ماشین تحریر خود نشسته است و در حال نوشتن شعر بسیار معروفش « من دنیایی را متصورم» است.
هیوز در سال 1902 در شهر جوپلین ایالت میزوری به دنیا آمد و توسط مادربزرگش پرورش داده شد درحالیکه مادر وی همیشه به دنبال یافتن شغل بود. پدر وی، که هیوز با او رابطه خوبی هم نداشت، بعد از تجربه نژادپرستی در آمریکا به کوبا و سپس مکزیک گریخته بود و خانواده را رها کرده بود. بعد از مدتی هیوز به مکزیک رفت و سپس به مطالعه مهندسی پرداخت به این شرط که بتواند در دانشگاه کلمبیا تحصیل کند. ولی او سال بعد، به دلیل تعصبات موجود در آن زمان آمریکا مجبور به ترک تحصیل شد. او سپس راهی آفریقا و اروپا شد و در بازگشت به آمریکا، هنگامی که در یک هتل در واشنگتن کار میکرد با یکی از شاعران معروف آن دوره، ویچل لینزی (Vachel Lindsay) ملاقات کرد. لینزی شیفته ی آثار هیوز شد و سعی کرد او را حمایت کند.
بعد از این حادثه، آثار هیوز در مجلات معتبری همچون مجله The Crisis که مجله رسمی انجمن ملی پیشرفت انسان های رنگین پوست بود چاپ شد و سپس اولین مجموعه اشعار وی با نام The Weary Blues منتشر شد.
هیوز بعد از گفتن مدرک خود از دانشگاه لینکن، به هارلم برگشت و باقی عمر خود را در آنجا گذراند. البته در طول سالهایی که وی در هارلم ساکن بود، هیوز به سفرهای زیادی رفت. ازجمله این مسافرت ها به سفر هیوز کارائیب و شوروی سابق می توان اشاره کرد که در طول سفر دوم، وی به ایده ی کمونیسم که بسیاری از نویسندگان و شاعران سیاه پوست در جامعه پر از تبعیض نژادی آمریکا نیز به آن عقیده پیدا کرده بودند گرایش پیدا کرد.
آثار هیوز جز تاثیرگذارترین اثار دوره ای ادبی موسوم به «رنسانس هارلم» در دهه 1920 است. از نویسندگان معروفی که جزء این دوره ای ادبی بخصوص بودند می توان به افرادی چون زورا نیل هرستون، والس ترمن، کلاد مک کی، کاونتی کالن، ریچارد بروس ناجنت، و آرون داگلاس اشاره کرد که در تلاش برای انتقاد از تعصبات نژادی جامعه آمریکا از طریق شعار «سیاه زیباست» بودند. یکی از اثار موفق هیوز که به نوعی به مانیفست یا بیانیه این گروه تبدیل شد «هنرمند سیاه و کوه نژادی» نام داشت.
لنگستون هیوز اما در مورد اثار خود می گوید: «تمام تلاش من همیشه این بوده است که وضعیت سیاه پوستان در آمریکا را نشان دهم و توضیحی برای آن ارائه دهم.» او تلاش کرد که به همکاران سیاه پوستش بگوید باید در مورد نژاد خود بی طرفانه قضاوت کنند و ان را بصورت کامل بپذیرند.
در سال 1930 اثری از وی با نام «نه بدون خنده» چاپ شد و بعد از این اثر بود که تعداد زیادی رمان و داستان کوتاه نیز از وی به چاپ رسید. در طول دهه های بعدی زندگیش نیز هیوز به نوشتن آثار غیر ادبی و همچنین نمایشنامه پرداخت.
لنگستون هیوز در 22 می سال 1967 و در اثر مشکلات بعد از عمل جراحی شکمش در گذشت. در ادامه نیز می توانید شعر معروف وی که در لوگوی گوگل به آن اشاره شده است را بخوانید.
I Dream A World
By Langston Hughes
I dream a world where man
No other man will scorn,
Where love will bless the earth
And peace its paths adorn
I dream a world where all
Will know sweet freedom's way,
Where greed no longer saps the soul
Nor avarice blights our day.
A world I dream where black or white,
Whatever race you be,
Will share the bounties of the earth
And every man is free,
Where wretchedness will hang its head
And joy, like a pearl,
Attends the needs of all mankind-
Of such I dream, my world!
