بریتانیایی ها شغل نویسندگی را به عنوان شغل رویایی خود انتخاب کردند.
60 درصد افرادی که در یک نظر سنجی جدید در بریتانیا شرکت کرده اند دوست دارند تا نویسنده شوند در حالیکه فقط 5 در صد از آنها حاضر هستند که در معدن کار کنند.
از جیمز جویس نویسنده بزرگ ایرلندی نقل است که در مورد نوشتن به زبان انگلیسی گفته است: «نوشتن به زبان انگلیسی یکی از خلاقانه ترین روش های شکنجه ای است که تاکنون برای بخشش گناهان شخص نویسنده در زندگی های پیشین خود درست شده است.» اما به نظر می رسد که بریتانیایی ها بدون توجه به چنین نظراتی نویسندگی را به عنوان به عنوان شغل رویایی خود انتخاب کرده اند.
در نظرسنجی جدیدی که در سایت YouGov و از 15000 نفر صورت گرفته است 60% شرکت کنندگان علاقه ی خود به نویسندگی را در جواب های خود نشان داده اند. عجیب بودن این خبر برای تعدادی از نویسندگان انگلیسی بیشتر خواهد بود زیرا دقیقا هفته پیش بود که رمان نویس معروف «سباستین فاکس» در مصاحبه ای گفته بود که دوست دارد بتواند یک شغل «واقعی» پیدا کند زیرا نشستن در اتاقی خالی و خیره شده بیش از حد به دیوارها و کاغذ های سفید روبه روی وی او را تا حدودی دیوانه کرده است.
به شرکت کنندگان در این نظر سنجی لیستی از مشاغل داده شد و از آنها خواسته شد که مشخص کنند کدام یک از مشاغل را به عنوان شغل خود برای زندگیشان انتخاب می کنند. بعد از شغل نویسندگی، 54 درصد از افراد نیز شغل متصدی کتابخانه را انتخاب کردند و 51 درصد نیز اعلام کردند که دوست دارند به عنوان استاد در محافل آکادمیک کار کنند.
سایت YouGov اعلام کرده است که نتایج این نظر سنجی کاملا برخلاف انتظار آنها بوده است زیرا شغل هایی که انتخاب شده اند اصلا شغل های پردرآمدی نیستند. علیرغم حضور شغل هایی مانند هنرپیشگی و خوانندگی در لیست، به نظر می رسد که داشتن یک زندگی با پرستیژ بالا در اولویت قرار دارد. نکنه جالبی که در مورد نویسندگی وجود دارد این است که بر اساس یک مطالعه که سال پیش صورت گرفت معلوم شد که اکثر نویسندگان از نوشتن خود در آمد بسیار کمی در حد 500 دلار در سال کسب می کنند.
از بین شرکت کنندگان زنان 7 درصد بیشتر از مردان تمایل خود به نویسندگی را نشان دادند. این درصد برای متصدی کتابخانه شدن در زنان نیز 20 درصد بیشتر از مردان بود.
شغلی که کمترین میزان محبوبیت را داشت کار در معدن بود زیرا فقط 5 درصد از شرکت کنندگان آن را انتخاب کرده بودند.
